Każda bakteria nie jest wskazana, jeżeli to bakterie w moczu, to może nie sa jeszcze tak bardzo groźne, no ale tak czy siak to paskudztwo. Ja radziłabym Ci łykać Urosept (działa przeciwbakteryjnie) i wit. C, która zakwasza mocz, a kwaśne ph zabija bakterie i stanowi barierę ochronną przed powstawaniem nowych.
Ja praktycznie całą ciążę miałam bakterie w moczu i co chwilę zapalenie pęcherza. Pomagało picie dużej ilości wody, jedzenie kiwi i żurawiny. Niestety nie obyło się bez antybiotyków ale w szpitalu z tego powodu nie byłam.
Przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego przebiega z okresami zaostrzeń (nasilenie objawów) oraz remisji (znaczne zmniejszenie dolegliwości). W okresie zaostrzenia występują miejscowe objawy typowe dla ostrego zapalenia stercza. Jest to ból odczuwany zwykle w kroczu, u nasady członka, w okolicy odbytu, niekiedy nad spojeniem
Re: Bakterie E coli. Pomocy ! ! ! Nie martw się, tak jak dziewczyny pisały, badanie trzeba powtórzyć, bo szczególnie u dziewczynek łatwo, aby bakterie z pupy dostały się do posiewu, a bakterie coli pochodzą właśnie z kału, w przewodzie pokarmowym jest ich pełno. Powodzenia i nie martw się na pewno będzie dobrze.
jednoczesnie: eukocyty w moczu w badaniu ogolnym oraz bakterie w posiewie w ilosci znamiennej (tzn. wyzszej niz 10^4). Sama leukocyturia nie musi wcale oznaczac od razu zakazenia ukladu moczowego. Poza tymn - zakazenie ukladu moczowego moze byc wywolane przez bardzo wiele bakterii , nie tylko przez e.coli (ktore rzeczywiscie jest prawdopodobnie
Obecność pałeczki okrężnicy w moczu dziecka objawia się zazwyczaj: częstomoczem, poczuciem nieustannego parcia na mocz, bólem i pieczeniem przy oddawaniu moczu, podwyższoną temperaturą ciała. Inną bakterią, która może znajdować się w moczu dziecka jest paciorkowiec kałowy, który nazywany jest niekiedy bakterią brudnych rąk.
4V0s6s6. Córcia w badaniu ogólnym wyszła dość obfita flora bakteryjna. Wyników posiewu jeszcze nie ma, a jutro lekarz to inaczej mówi- szczepić lub nie. Sama już nie wiem , bo wynika z tego że to ja będę musiała podjąć decyzję .Obstawiam że bakterie pochodzą raczej z odbytu lub sromu bo ciężko było w ogóle złapać ten mocz do woreczka. Więcej niż połowę uciekło do teraz pytanie, - jeśli byłyby faktycznie bakterie w moczu to chyba po dziecku byłoby to " widać "- słabo by jadło, marudziło , czy słabo przybierało na wadze??Córka nie płacze, nie marudzi, jest spokojna, je bardzo dużo. Moje przeczucie mówi, że nic się nie dzieje. Ale jeśli się mylę, to czy niebezpieczne jest zaszczepienie jej w takiej sytuacji? (to pierwsze szczepienie)
Zarchiwizowany Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi. Polecane posty Gość wystraszona123au Ratunku zrobiłam sobie badamnie moczu i jest ok, ale napisali,że "liczne bakterie w moczu". Co to znaczy i jak sobie z tym radzić. Apropo byłam u lekarza ogólnego i nic na to nie powiedział. Czyżby konował? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach zrób sobie badanie na posiew moczu, ja sobie sama zrobiłam bo mi lekarz ogólny nie chciał dać skierowania, i wyszła mi bakteria, poszłam z tym wynikiem do swojego gieko, i dostałam serię bolesnych zastzryków, powtórne badanie bede robic po niedzieli Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość o kurczeburcze a powiedz czy jak mials te bakterie to np mials zmieniony jakos zapach moczu czy jakies inne objawy ??? zapach z pochwy czy cos? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach najpierw miałam rybi zapach, a z moczu jeszcze wiekszy. poszłam do ogólnego i stwierdził ze to zapalenie pęcherza i brałam furagine, po czym jak pisałam sama zrobiłam badanie na posiew moczu, w tej chwili nie pamietam co to za bakteria bo mam wynik w domu, ale ponoc z tego co mówił gin to cos niezbyt dobrego Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość o kurczeburcze Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach a przede wszystkim nalezy pić dużo płynów dziennie Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość wystraszona123au no to fajnie,a myślałam że to możę zwykły przypadek, nie wiem pojemnik na mocz,albo coś nie było sterylne. Ups. AA teraz się przestraszyłam. Czy może to prowadzić do poważniejszych powikłań? Apropo nie miała żadnego złego zapachu Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość bryggi aż mnie tam zaczyna swędzieć jak sobie pomyślę. Autosugestia Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość wystraszona123au po co człowiek zaczął się badać. Jak się nie badałam to byłam zdrowa,a teraz? Prolaktyna nie tak, krzepliwość za duża, ob podwyższone, ciśnienie nierówne. EEEeeeeeeeeeeee :-( Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach a masz jakieś konkretne objawy jeżeli chodzi o pecherz? bo może masz jakąś tam sobie bakterie niegroźna. bo przecież każdy człowiek ma w sobie bakterie Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość wystraszona123au Nie boli mnie pęcherz, ale w badaniu napisali liczne bakterie w preparacie. Więc to nie jest chyba taka prosta sprawa, tylko czemu lekarz tak to olał. Moje chore zatoki też zresztą zlekcewarzył. Zmienię lekarza,to pewne, ale co z tymi baktriami? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach jak tak bardzo sie martwisz to zrób sobie to badanie na posiew, to wtedy Ci wyjdzie jakie masz bakterie i nie idz do ogólnego tylko do gina Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość wystraszona123au Dzięki Basiu zrobię sobie skoro tak mówisz. Z tymi badankami do ginekologa? Okej Pozdrawiam Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach mój gin tłumaczył jak się robi takie badanie na posiwe, a więc: pojemnik nie może być wcześniej otwierany, jak będziesz kupować w aptece to powiedz na jakie badanie, następnie rozchylasz sromy palcami (czystymi) robisz sik najpierw do toalety a drugi sik do pojemnika, głowa do góry Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość taktaktak Pocieszę Cię, że większość zdrowych osób ma bakterie w moczu, najczęściej są one niegroźne. Mój wynik badania tez brzmiał:liczne bakterie w moczu ale jesli poziom leukocytów w moczu jest bardzo mały tzn. że nie dzieje sie nic niepokojącego. Tylko kobiety w ciązy i małe dzieci dostaja badanie na posiew bo u nich bakterie są bardzo niebezpieczne a u zdrowego człowieka organizm sam sobie radzi. No chyba, ża sa poważne dolegliwości typu nerka itp to wtedy sprawdza się właśnie co to za bakteria. Nie martw sie na zapas! Większośc zdrowych ludzi ma bakterie w moczu. Zrób badanie na posiew to Cię uspokoi. Ale jeśli nie masz żadnych dolegliwości ze strony układu moczowego albo gorączki to jest to zdrówka!PA! Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach taktak ma racje ja robiłam takie badanie bo miałam bardzo nieprzyjemne objawy Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość wystraszona123au Dzięki to duże pocieszenie jak dla mnie. Chyba przestanę się martwić. Nie mam dolegliwości ze strony układu moczowego, a leukocyty mam w porządku. Całuję i pozdrawiam Was serdecznie. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość wystraszona123au Leukocyty "w polu widzenia w ilości o-1" to chyba dobre? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach przyznam się szczerze że laukocytach sie nie znam Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość wystraszona123au z wypowiedzi taktaktak niskie leukocyty,czyli dobre Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość wystraszona123au w internecie znalazłam,że norma to 3-5 czyli ja mam jeszcze poniżej. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość Oo Wystraszona a brałas jakies tabletki (witaminki albo inne) , bo to tez ma wpływ na wyniki Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach
Witaj na forum urologicznym! Na niniejszym forum odnajdziesz informacje i porady forumowiczów na tematy urologiczne. Informacje, które obejmują układ moczowo-płciowy, ograniczona płodność, zapalenia, zaburzenia funkcji, nowotwory itp. - zadawaj pytania, szukaj odpowiedzi! Możesz zadać pytanie również z innych popularnych tematów jak torbiel, stulejka, mocz. Zapraszamy do korzystania z forum! patiooks (2)Offline2010-04-27 21:20liczne bakterie w moczu - cztery razy podczas ciążyWitam, nie wiem czy Pani zajmuje się takimi problemami ale mam ogromne problemy z nawracającą infekcją układu moczowego w ciąży. W 14 tygodniu ciąży podczas rutynowego badania moczu okazało się , że mam w moczu bardzo, bardzo liczne bakterie (bez jakichkolwiek objawów) czy dolegliwości. Lekarz przepisał mi antybiotyk Zinnat. Po skończonej kuracji bakterie nie wyszły podczas badania. W 22 tygodniu ciąży trafiłam do szpitala z bólem w prawym boku co zostało zdiagnozowane jako kolka nerkowa. Dodatkowo znów wykryto bakterie w moczu, miałam również leukocytozę w morfologii na poziomie 17 zastosowano antybiotykoterapię. w 29 tygodniu ciąży kolejne badanie moczu i znów liczne bakterie, leukocyty w moczu ale bez związków nitrowych (wczesniej były). Posiew, antybiogram i kolejna kuracja . Teraz jestem w 32 tygodniu i w badaniu kontrolnym moczu znow liczne bakterie. prosze o pomoc, ginekolog przepisuje mi ciągle antybiotyki a ja juz nie wyobrazam sobie ze wezmę czwarty w ciaży poniewaz infekcja i tak nawraca. Licze na jakąkolwiek radę, wskazówki co mam robić . Nadmienię, iż od kuracji do kuracji stosowałam wszelkie zalecenia lekarzy, piłam dużo płynów, brałam żurawit, lub urosept, jadłąm kiszoną kapustę czyli stosowałam zalecone kuracje naturalne ale to nic nie pomaga. Z góry dziękuję za odpowiedź. marchewka (107)Offline2010-04-28 12:06Nawracające zakażenia układu moczowo-plciowego w ciaży to powszechny problem. Proszę napisać, jakie bakterie wyszły w posiewie moczu? Czy na pewno leki były dobierane według antybiogramu? Niestety chronić sie można jedynie tak, jak lekarze mówili: mniej cukru w diecie, jogurty, kefiry, probiotyki, witamina c, żurawina, urosept... Próbować wzmacniać odporność ogólną organizmu. Trudno coś poradzić. A czy partner seksualny był leczony? Mężczyźni przeważnie nie mają objawów a jednak nadkażają kobiety, które są bardziej podatne w okresie ciąży. Polecałabym Cipronex ze względu na wysoką skuteczność, ale nie zaleca się jego stosowania w czasie ciązy, więc trzeba sobie radzic innymi środkami. marchewka (107)Offline2010-04-28 12:07Ps. A próbki na pewno są dobrze pobierane? Środkowy strumień, po podmyciu się? patiooks (2)Offline2010-04-28 16:08Dziękuję za odpowiedź, od czasu rozpoczecia tych problemów podmywam się tylko mydłem bambino( zalecenie lekarza) , zawsze w określonym kierunku), dodatkowo zaniechaliśmy współżycia z mężem aby przypadkiem mnie nie mógł zarazić. Przed pobraniem moczu podmywam się samą wodą i staram się też aby był to środkowy strumień. Za każdym razem bakterie które wychodziły w posiewie to e. coli, ok 10^5 lub 10^6 na ml. do każdego posiewu był robiony antybiogram ale leczenie tak jak pisałam pomaga na krótko ( miesiac lub dwa, ostatnio tylko dwa tygodnie). Nie chcę brać kolejnego antybiotyki ale obawiam się że nie leczenie tej infekcji skonczy się pobytem w szpitalu i powikłaniami. Wydaje mi się że każde rozwiązanie jest niekorzystne dla dziecka.
Zakażenia układu moczowego (ZUM) to występowanie patogenów w układzie moczowym powyżej zwieracza pęcherza moczowego. Ciąża stanowi jeden z czynników ryzyka wystąpienia ZUM. Ma to związek ze zmianami adaptacyjnymi zachodzącymi w układzie moczowym kobiet ciężarnych, które sprzyjają kolonizacji dróg moczowych przez patogeny. U kobiet ciężarnych ZUM może przebiegać w postaci bezobjawowej – jako bezobjawowa bakteriuria lub objawowej, ujawniając się jako odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej lub zapalenie pęcherza. Podstawowa diagnostyka ZUM obejmuje badanie ogólne moczu i posiew moczu, a czasem także ultrasonografię nerek i dróg moczowych. Leczenie zakażeń układu moczowego różni się w zależności od rodzaju infekcji. Przed jego wdrożeniem należy określić rodzaj i lekowrażliwość patogenów, by nie narażać ciężarnej ani płodu na dłuższe niż to konieczne stosowanie leków. Zakażenie układu moczowego (ZUM) to występowanie patogenów w układzie moczowym powyżej zwieracza pęcherza moczowego. Dotyka ono rocznie ok. 15% kobiet w populacji, natomiast 25–30% z nich doświadcza nawrotu dolegliwości w okresie krótszym niż 6 miesięcy. Czynnikami ryzyka rozwoju ZUM wśród kobiet są: ciąża, wiek, aktywność seksualna oraz występowanie chorób towarzyszących, takich jak dna moczanowa czy cukrzyca. Bliskość anatomiczna ujścia cewki moczowej, pochwy i odbytu oraz krótka cewka moczowa u kobiet także zwiększają ryzyko wystąpienia zakażeń układu moczowego [1]. Zakażenia układu moczowego można podzielić na:POLECAMY niepowikłane zakażenia układu moczowego, powikłane zakażenia układu moczowego, ciężkie zakażenia układu moczowego z występującą sepsą [2]. Określenie niepowikłanego zakażenia odnosi się do takiego ZUM, w którym nie występuje patologia w odpływie moczu oraz upośledzenie odpowiedzi immunologicznej pacjentki. Z kolei w zakażeniach powikłanych współistnieją zaburzenia czynnościowe, zmiany w budowie układu moczowego (wady rozwojowe, kamica nerkowa), a także upośledzona odpowiedź immunologiczna organizmu. Zakażenia dróg moczowych odnoszą się do pęcherza moczowego, nerek i cewki moczowej. Mogą także przybierać postać uogólnioną [3]. U kobiet ciężarnych ZUM może przebiegać w postaci bezobjawowej – jako bezobjawowa bakteriuria, lub objawowej, ujawniając się w postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek, zapalenia cewki moczowej lub zapalenia pęcherza. Zakażenia układu moczowego występują u ok. 10% kobiet w ciąży [4], a bezobjawowa bakteriuria dotyczy 4–7% ciężarnych [3]. Pomiędzy 9. a 17. tygodniem ciąży występuje największe ryzyko wystąpienia ZUM [5]. Czynniki predysponujące do wystąpienia zakażenia układu moczowego w ciąży Ciąża stanowi jeden z czynników ryzyka wystąpienia ZUM. Ma to związek ze zmianami adaptacyjnymi zachodzącymi w układzie moczowym kobiet ciężarnych, które sprzyjają kolonizacji dróg moczowych przez patogeny [1, 6]. Rosnąca macica przyczynia się do rozciągania pęcherza moczowego, co doprowadza do przesunięcia cewki moczowej powyżej dna pęcherza, tym samym uniemożliwiając całkowite opróżnienie pęcherza podczas mikcji. Również poszerzenie dróg wyprowadzających mocz, a także zwolnienie perystaltyki moczowodów spowodowane zwiększonym stężeniem estrogenów i progesteronu prowadzi do dłuższego zalegania moczu w pęcherzu [1, 6]. W ciąży ulega zmianie skład biochemiczny moczu. Podwyższa się jego pH, co sprzyja kolonizacji dróg moczowych przez bakterie. Pojawiające się nawet u 70% ciężarnych proteinuria i glikozuria umożliwiają wniknięcie patogenów do układu moczowego. Z kolei ich rozwojowi sprzyja podwyższona fizjologicznie temperatura ciała spowodowana przez progesteron. Innymi czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia ZUM w czasie ciąży jest upośledzenie zagęszczania moczu, a także wzrastające stężenie estrogenów ułatwiające przyleganie do błon śluzowych dróg moczowych bakterii Escherichia coli – najczęściej izolowanego patogenu wywołującego ZUM [1, 6]. Objawy U każdej kobiety w trakcie ciąży zachodzą fizjologiczne zmiany mające zapewnić optymalne warunki do rozwoju i wzrastania płodu. Takie zmiany zachodzą także w pracy nerek. Aby móc rozpoznać patologię, należy wiedzieć, które ze zmian są prawidłową reakcją organizmu, a które wykraczają poza tę granicę. Już w pierwszych tygodniach ciąży hormon relaksyna zwiększa przepływ krwi w nerkach i usprawnia filtrację, a także powoduje rozluźnienie ścian naczyń, a w konsekwencji zwiększenie ich średnicy i spadek ciśnienia tętniczego. W kolejnych tygodniach ciąży zwiększa się objętość krwi krążącej. Pod koniec jej trwania retencji ulega nawet 6–8,5 litra wody. Kolejne zmiany mają swoje odbicie w badaniach laboratoryjnych i obrazowych. Dochodzi do: wzrostu filtracji kłębuszkowej GFR do 55% (maksimum w 16.–20. tygodniu ciąży), retencji sodu nawet do 900 mEq, obniżenia stężenia potasu o 3 mEq przy jednoczesnej retencji tego pierwiastka, wzrostu objętości nerek o ponad 30%, poszerzenia układu kielichowo-miedniczkowego oraz moczowodów (tzw. fizjologiczne wodonercze), obniżenia poziomu kreatyniny o ok. 0,4 mg/dl, wzrostu stężenia aktywnej postaci witaminy D3, fizjologicznej glikozurii 1–10 g/dobę (wymaga diagnostyki), hiperkalciurii, fizjologicznego białkomoczu do 300 mg/dobę (po 20. tygodniu ciąży). zmian w osadzie moczu: wzrasta liczba leukocytów, mikrohematuria, pojawia się niewielki białkomocz, wzrasta liczba wałeczków szklistych, pojawiają się aminokwasy [7]. U 1–2% kobiet w ciąży ZUM towarzyszą objawy kliniczne, których nasilenie i charakter uzależnione są od lokalizacji i rodzaju zakażenia. Niepowikłany ZUM zlokalizowany w cewce i pęcherzu moczowym daje objawy w postaci: częstego, bolesnego oddawanie moczu (często-mocz), bolesnego parcia, tkliwości za spojeniem łonowym. Z kolei niepowikłany ZUM dotyczący nerki objawia się: gorączką, bólem w okolicy lędźwiowej, nudnościami i wymiotami. Powikłane zakażenie układu moczowego charakteryzuje się wystąpieniem: gorączki, dreszczy, niewydolności krążenia. Ponadto zakażeniu mogą towarzyszyć oddawanie moczu częściej niż 2 razy w ciągu nocy (nykturia), częste oddawanie małych ilości moczu (pollakizuria), piekący ból w cewce moczowej podczas mikcji (dyzuria), wysiłkowe lub niezależne od wysiłku nietrzymanie moczu [3]. Bezobjawowa bakteriuria Do rozpoznania bakteriomoczu bezobjawowego konieczne jest uzyskanie dwóch wyników posiewów moczu, pobranych w odstępach 24 godzin, w których wyhodowano identyczne szczepy bakterii. U kobiet ciężarnych stanowi ono bezwzględne wskazanie do leczenia, ponieważ zwiększa ryzyko odmiedniczkowego zapalenia nerek i stanowi zagrożenie dla matki i płodu. Niska masa urodzeniowa występuje 2-krotnie częściej u dzieci ciężarnych z bakteriurią bezobjawową w porównaniu z dziećmi zdrowych ciężarnych. Po zakończeniu terapii konieczne jest wykonanie badań kontrolnych [3, 4, 8]. Diagnostyka Podstawowa diagnostyka niepowikłanego ZUM obejmuje badanie ogólne moczu i posiew moczu. Zwłaszcza w zakażeniu nerki i powikłanym ZUM warto dodatkowo wykonać badanie ultrasonograficzne nerek i dróg moczowych [3]. W wyniku badania ogólnego moczu można się spodziewać wystąpienia leukocyturii, licznych lub bardzo licznych bakterii, śladu białka, czasami ropomoczu. Za potwierdzony dodatni wynik posiewu moczu należy uznać wystąpienie przynajmniej 105 kolonii na ml moczu, jednak gdy liczba jednego typu bakterii przekracza 103/ml moczu u ciężarnej z objawami zakażenia, to wynik taki również uznaje się za dodatni. U każdej ciężarnej z ZUM należy również sprawdzić morfologię krwi, stężenie kreatyniny, elektrolitów i glukozy. Konieczne jest również badanie ginekologiczne oraz ocena dobrostanu płodu [3]. Leczenie Leczenie ZUM różni się w zależności od rodzaju infekcji. Przed jego wdrożeniem należy określić rodzaj i lekowrażliwość patogenów, by nie naraża... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Położnictwa i Ginekologii" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję ...i wiele więcej! Sprawdź
Bakterie w moczu u dziecka stwierdza się najczęściej w przypadku zakażenia układu moczowego, na które choruje na różnych etapach życia 5 proc. dziewczynek i 2 proc. chłopców. Zakażenie układu moczowego to jedna z najczęstszych infekcji dziecięcych (tuż za wszelkiego rodzaju przeziębieniami) i jednocześnie jedna z tych groźniejszych. Bakterie w moczu dziecka (bakteriuria, bakteriomocz) powinny budzić niepokój wtedy, gdy występują w ilościach przekraczających normę. Gdy norma bakterii w moczu u dziecka jest przekroczona i jednocześnie występują charakterystyczne objawy (np. częste oddawanie moczu, ból, gorączka) lekarz stwierdza zakażenie układu moczowego (ZUM). Na taką diagnozę mogą też wskazywać leukocyty w moczu u dziecka obecne tam razem z bakteriami. Spis treści: Bakterie w moczu u dziecka – norma Bakterie w moczu u dziecka – najczęstsze zakażenia Bakterie w moczu u dziecka – objawy zakażenia Bakterie w moczu u dziecka – leczenie Jak pobrać mocz od dziecka Bakterie w moczu u dziecka – norma Nieco inne normy stosuje się w przypadku niemowląt, a inne u starszych dzieci. Mocz pobrany za pomocą woreczka od niemowlęcia bardzo rzadko jest jałowy (pozbawiony bakterii). Dlatego lekarze przyjmują, że wynik poniżej 100 000 w mm3 czyli 105 bakterii w mililitrze moczu niemowlęcia jest normą – w wynikach badań wpisuje się „ujemny’’. Jeśli badanie wykazało większą liczbę bakterii, a u dziecka nie ma żadnych objawów chorobowych, mówi się o tzw. bakteriurii bezobjawowej, która w większości wypadków nie wymaga żadnego leczenia. U starszych dzieci za normę uznaje się wynik na poziomie 0-130/ul, czyli 0-24 w polu widzenia. Większa liczba bakterii w moczu u dziecka może być przyczyną zapalenia pęcherza lub zakażenia dróg moczowych. Także i w przypadku starszych dzieci zdarza się bakteriuria bezobjawowa, nie wymagająca leczenia. Ostateczną decyzję o tym, czy podać leki, czy nie, podejmuje lekarz. Na blankiecie z wynikami badań można wyczytać następujące wyniki na obecność bakterii w moczu u dziecka: ujemny – w moczu nie stwierdzono znaczącej ilości bakterii, nieliczne bakterie w polu widzenia – stwierdzono obecność bakterii, ale jest ich mało; ich liczba nie stanowi zagrożenia, liczne bakterie w polu widzenia, często podany zostaje też parametr liczbowy. Ostatni wynik w połączeniu z wartością liczbową ponad normą jest wynikiem nieprawidłowym, który powinien skłonić rodziców do wizyty z dzieckiem u lekarza, zwłaszcza jeśli maluch ma objawy zakażenia układu moczowego. Obecność licznych bakterii w moczu u dziecka może być wynikiem fałszywym – jeśli próbka moczu została zakażona bakteriami z okolic krocza dziecka, albo wtedy, gdy próbka została oddana do badania po więcej niż 4 godzinach przechowywania w lodówce (wtedy bakterie zdążą się namnożyć). Dodatkowe badania przy bakteriach w moczu u dziecka Bakterie wykrywa ogólne badanie moczu u dziecka. Jednak do stwierdzenia, jakie bakterie są obecne w drogach moczowych, potrzebny jest tzw. posiew moczu i antybiogram. Pozwalają zidentyfikować konkretne szczepy bakterii i sprawdzić ich wrażliwość na leki, co pomaga dobrać odpowiednie antybiotyki. Jeśli lekarz zleci posiew, trzeba mocz dostarczyć do badania szybko – nie więcej niż po 2 godzinach od pobrania. Wynik badania bakteriologicznego (czyli posiewu właśnie) może brzmieć: ujemny – nie wyhodowano z próbki moczu szczepów bakterii, dodatni – wyhodowano szczepy bakterii. Antybiogram robi się wtedy, gdy posiew wyjdzie dodatni – badanie wykonuje się na wyhodowanych z posiewu bakteriach – nie trzeba ponownie dostarczać próbki moczu. Bakterie w moczu u dziecka – najczęstsze zakażenia W moczu dziecka mogą znaleźć się różne bakterie. Najczęściej stwierdza się zakażenia następującymi szczepami: bakteria coli w moczu u dziecka – są to pałeczki okrężnicy, które z jelit przedostały się do układu moczowego. Mogą wywołać zapalenie pęcherza, ale też nerek. bakteria proteus mirabilis w moczu u dziecka – są to gram-ujemne obecne w układzie pokarmowym człowieka i zwierząt, znajdują się w nawozach naturalnych, glebie i zanieczyszczonej wodzie. bakteria pseudomonas aeruginosa w moczu u dziecka – najczęściej trafia do układu moczowego dziecka z kału lub okolic odbytu. Zakażenie może objąć cewkę moczową, pęcherz, przewody moczowe, a nawet nerki. Bakterie z nerek mogą przedostać się do krwi (bakteremia), a wraz z nią do różnych narządów dziecka. Ogólne zakażenie organizmu to sepsa, która stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia dziecka. Bakterie w moczu u dziecka – objawy zakażenia Na pierwszy rzut oka dziecko może wydawać się zdrowe: nie kaszle, nie kicha, a gorączka pojawia się i znika. Jednak takie jej nawroty i skoki – temperatura czasem sięga nawet do 40°C – mogą oznaczać poważną infekcję dróg moczowych. O tym, że coś się dzieje niedobrego, świadczy również zmiana w zachowaniu malucha. Jeśli np. nagle ostatnio stracił apetyt, przestał przybierać na wadze albo po prostu częściej płacze i to pozornie bez powodu, koniecznie pokaż go lekarzowi. Ból albo pieczenie podczas oddawania moczu to częste (choć niewystępujące we wszystkich wypadkach zakażenia układu moczowego) objawy zakażenia układu moczowego. Dziecko może też robić siusiu o wiele częściej (w dodatku mocz będzie ciemniejszy niż zwykle), a mokre pieluszki mogą w tym czasie mieć ostry, nieprzyjemny zapach. Infekcje układu moczowego często są przyczyną przedłużającej się, nawet mimo wprowadzenia fototerapii, żółtaczki noworodkowej. O zakażeniu może świadczyć też nadmierny spadek masy ciała dziecka w pierwszych dniach po narodzinach. Bakterie w moczu u dziecka – leczenie Lekarz na pewno wypisze receptę na antybiotyk albo nawet skieruje malca do szpitala. Podawaj antybiotyk tyle dni, ile zalecił lekarz (zwykle 10–14). Układ moczowy ma mnóstwo zakamarków, w których mogą kryć się bakterie-niedobitki. Jeśli za wcześnie skończysz podawanie leków, zarazki znowu zaczną się namnażać. Niewyleczone zakażenie może doprowadzić do uszkodzenia nerek, dlatego pediatra już po zakończeniu leczenia skieruje malucha na powtórne badanie moczu (aby upewnić się, że zarazki zostały wytrzebione) i przepisze leki odkażające drogi moczowe. Mocz wypłukuje bakterie, zatem im więcej organizm dziecka będzie go produkował i wydalał, tym lepiej. Zrezygnuj jednak ze słodkich herbatek, bo to właśnie cukier bakterie lubią najbardziej. Najlepsza będzie woda z cytryną albo sok z żurawin. Te napoje zakwaszają mocz, co sprawia, że bakterie mają gorsze warunki do rozwoju. Bakterie mogą zawędrować do układu moczowego z okolicy odbytu, dlatego myjąc pupę dziecka, zawsze używaj chusteczki albo wacika w kierunku od cewki moczowej do odbytu, aby nie doprowadzić do nawrotu zakażenia. A skoro już o chusteczkach mowa – pamiętaj, że chociaż wygodne, nie zapewniają tak dobrej higieny jak waciki z wodą i mydłem. Jeśli masz synka, codziennie myj jego penisa także pod napletkiem, bo tam gromadzą się bakterie. Dziecko po leczeniu powinno koniecznie przejść badanie USG, aby można było u niego wykluczyć np. refluks pęcherzowo-moczowodowy (czyli cofanie się moczu z pęcherza do moczowodu lub nerek). Przed badaniem podaj mu napoje, bo USG wykonuje się przy wypełnionym pęcherzu. Drugim badaniem, zalecanym dzieciom po zakażeniu układu moczowego, jest cystografia mikcyjna. Przez cewnik zostanie wprowadzony do pęcherza malca kontrastujący płyn (by zabarwić mocz), a gdy dziecko zacznie siusiać, lekarz robi zdjęcie rentgenowskie. Jak pobrać mocz od dziecka U starszych dzieci sprawa jest prostsza, ale u niemowląt zakrawa na sztukę. W przypadku badania ogólnego rzeczywiście wystarczy przykleić niemowlęciu woreczek na mocz, jednak pobieranie siusiu na posiew to o wiele bardziej skomplikowana sprawa. Dokładnie umyj pupę i krocze malca ciepłą wodą z mydłem. Opłucz i wytrzyj papierowym ręcznikiem (bo na zwykłym mogą znajdować się bakterie). Połóż rozebranego maluszka na wyprasowanej pieluszce tetrowej. Podaj dziecku mleko albo wodę. I od razu przygotuj pojemniczek, bo maluchy często lubią siusiać podczas picia. Pierwsze krople siusiu (czyli, fachowo mówiąc: pierwszy strumień moczu) mogą zawierać bakterie z okolicy ujścia cewki moczowej, dlatego pozwól im wsiąknąć w pieluszkę. Postaraj się złapać do pojemniczka środkowy strumień moczu. Tuż po pobraniu zakręć szczelnie pojemniczek i wstaw do lodówki. Siusiu powinno trafić do laboratorium w ciągu dwóch godzin. Konsultacja: dr n. med. Wojciech Feleszko, pediatra, immunolog. Sprawdź także: Krew w moczu dziecka Białko w moczu u dziecka Bakterie w moczu w ciąży
bakterie w moczu forum
